Δεν ξέρω τι πάει στραβά με μένα. Είμαι εδώ και λυπάμαι για πράγματα που ούτε καν έχουν συμβεί. Για ανθρώπους που δεν αξίζουν τίποτα, που μου φέρθηκαν απαίσια. Για λόγια που δεν είπα. Για πράξεις που δεν έκανα.
Δεν ξέρω τι συμβαίνει γύρω μου. Απλά θέλω να ξεχάσω. Τόσο πολύ. Και κανείς δεν είναι δίπλα σου, γαμώτο. Κυριολεκτικά δίπλα σου.
Είναι περασμένη η ώρα.Οι υπόλοιποι άνθρωποι πιθανόν απλά να κοιμούνται.Αλλά εγώ κάθομαι εδώ, μπροστά από αυτόν τον υπολογιστή, με τα χέρια πάνω σ'αυτό το πληκτρολόγιο κάνοντας έναν ''μίνι απολογισμό'' της ζωής μου. Προφανώς και δεν ξέρω γιατί, μάλλον απλά έπρεπε να γίνονται κι αυτά καμιά φορά...Έτσι δεν είναι;
Πώς ξεφεύγω; Πώς;
Μάλλον πρέπει και εγώ να γίνω μέρος του συνόλου, υποθέτω.
Καληνύχτα (;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου